Jak zro­bić zdję­cie ​“spa­da­ją­cej gwieź­dzie”? Do tego celu potrze­bu­je­my apa­ra­tu foto­gra­ficz­ne­go wypo­sa­żo­ne­go w usta­wie­nie cza­su eks­po­zy­cji od kil­ku sekund do nie­skoń­czo­no­ści. Im dłuż­szy czas moż­li­wy do wybra­nia, tym wygod­niej będzie nam zro­bić zdję­cie, ponie­waż uru­cho­mio­ny raz apa­rat będzie­my mogli na dłu­żej zosta­wić bez inge­ren­cji. Dłuż­szy czas to rów­nież więk­sza szan­sa na ​“zła­pa­nie” mete­oru w kadrze.

Oto kil­ka punk­tów, któ­re pozwo­lą nam zacząć.

1. Zamo­co­wa­nie apa­ra­tu

Apa­rat naj­le­piej zamo­co­wać na sta­bil­nym sta­ty­wie. Uwa­ga — war­to wcze­śniej spraw­dzić, czy nasz sta­tyw nie wywo­łu­je drob­nych drgań, któ­re mogą zruj­no­wać nam efek­ty pra­cy. Taki sta­tyw moż­na spró­bo­wać obcią­żyć, pod­wie­sza­jąc u jego pod­staw cięż­ki przed­miot. Jeśli nie posia­da­my sta­ty­wu, moż­na apa­rat po pro­stu poło­żyć na zie­mi lub jakimś pła­skim przed­mio­cie na czas robie­nia zdję­cia tak, by skie­ro­wać go pro­sto w górę.

2. Czas eks­po­zy­cji

a) w usta­wie­niach pro­stych apa­ra­tów kom­pak­to­wych odnaj­du­je­my opcję dłu­go­ści cza­su eks­po­zy­cji
b) w lustrzan­kach i bar­dziej zaawan­so­wa­nych ​“kom­pak­tach” usta­wia­my tryb manu­al­ny

Usta­wia­my wybra­ny przez nas czas. Musi­my usta­lić kom­pro­mis pomię­dzy wygo­dą nasta­wie­nia dłu­gie­go cza­su, a szu­ma­mi matry­cy świa­tło­czu­łej, któ­re przy dłuż­szych cza­sach będą bar­dziej widocz­ne. War­to poeks­pe­ry­men­to­wać.

3. Czu­łość apa­ra­tu

Zwięk­sza­my czu­łość nasze­go apa­ra­tu poprzez usta­wie­nie tzw. ISO w usta­wie­niach sprzę­tu na war­tość w prze­dzia­le 400‑1600. Będzie to sen­sow­ny kom­pro­mis mię­dzy czu­ło­ścią matry­cy i szu­ma­mi, jakie poja­wia­ją się coraz bar­dziej wraz ze zwięk­sza­niem ISO.

4. Usta­wie­nie dłu­go­ści ogni­sko­wej obiek­ty­wu

W apa­ra­tach z obiek­ty­wem o zmien­nej ogni­sko­wej (zoom) usta­wia­my naj­mniej­szą moż­li­wą war­tość. Zwięk­szy to pole widze­nia obiek­ty­wu oraz ilość świa­tła, jaka dosta­nie się na matry­cę świa­tło­czu­łą.

5. Samo­wy­zwa­lacz

War­to usta­wić opcję samo­wy­zwa­la­nia migaw­ki. Pozwo­li to na unik­nię­cie poru­sze­nia apa­ra­tu i roz­ma­za­nia zdję­cia przy wyzwa­la­niu migaw­ki za pomo­cą przy­ci­sku.

6. Nasta­wa ostro­ści

Usta­wia­my ostrość obiek­ty­wu na nie­skoń­czo­ność.

a) apa­ra­ty bez ręcz­nej nasta­wy ostro­ści spra­wią nam nie­wiel­ki pro­blem. W celu uzy­ska­nia ostre­go obra­zu war­to skie­ro­wać apa­rat na jakiś odle­gły jasny punkt na zie­mi lub nie­bie i wci­snąć przy­cisk zwol­nie­nia migaw­ki do poło­wy, aby apa­rat usta­wił ostrość
b) apa­ra­ty z ręcz­nym try­bem ostro­ści kie­ru­je­my na odle­gły obiekt widocz­ny w wizje­rze lub wyświe­tla­czu z pod­glą­dem i usta­wia­my ostry obraz za pomo­cą pier­ście­nia nasta­wy ostro­ści na obiek­ty­wie

W sprzę­tach z auto­ma­tycz­ną nasta­wą ostro­ści cią­gle trzy­ma­my spust migaw­ki w poło­wie. Następ­nie kie­ru­je­my apa­rat na obszar nie­ba, któ­ry chce­my foto­gra­fo­wać. Doci­ska­my spust migaw­ki do koń­ca i apa­rat reje­stru­je nam ostry obraz nie­ba.

Przy dłuż­szych cza­sach naświe­tla­nia, gwiaz­dy na zdję­ciu będą wyglą­dać, jak łuki. Jest to spo­wo­do­wa­ne ruchem sfe­ry nie­bie­skiej wobec nie­ru­cho­me­go apa­ra­tu.
Jeśli mamy taką moż­li­wość, może­my prze­rwać naświe­tla­nie po prze­lo­cie jasne­go mete­oru, gdy przyj­mie­my, że zna­lazł się on w kadrze nasze­go zdję­cia. Zmniej­szy to dłu­gość łuków gwiazd oraz ewen­tu­al­ne­go naświe­tle­nia tła i zdję­cie będzie lep­sze jako­ścio­wo. Ide­al­ną sytu­acją jest prze­lot mete­oru w kadrze tuż po roz­po­czę­ciu naświe­tla­nia. Prze­rwać eks­po­zy­cję moż­na rów­nież, zasła­nia­jąc obiek­tyw dekiel­kiem lub innym przed­mio­tem blo­ku­ją­cym dostęp świa­tła do nie­go.

Pole­cam poeks­pe­ry­men­to­wać w celu nabra­nia wpra­wy oraz zorien­to­wa­nia się, jakie moż­li­wo­ści daje nam nasz apa­rat.

Życzę dobrej pogo­dy i uda­nych zdjęć!

Wszel­kie pra­wa zastrze­żo­ne. Kopio­wa­nie i wyko­rzy­sty­wa­nie frag­men­tów tek­stu bez zgo­dy auto­ra zabro­nio­ne. Kopio­wa­nie i wyko­rzy­sty­wa­nie tek­stu w jego ory­gi­nal­nej peł­nej posta­ci dozwo­lo­ne pod warun­kiem poda­nia źró­dła.