Gru­dzień to mie­siąc, w któ­rym może­my zaob­ser­wo­wać naj­bar­dziej aktyw­ny rój mete­orów w całym roku. Gemi­ni­dy — bo o nich mowa — potra­fią poja­wić się w ilo­ści 120 zja­wisk na godzi­nę w momen­cie mak­si­mum, czy­li w nocy z 13 na 14 grud­nia. Mate­ria, któ­ra spa­la się w ziem­skiej atmos­fe­rze w posta­ci mete­orów pocho­dzi z pla­ne­to­idy 3200 Pha­ethon. Wizu­al­nie są to śred­nie i wol­ne zja­wi­ska o róż­nych bar­wach. Nazwa roju pocho­dzi od gwiaz­do­zbio­ru Bliź­niąt (łac. Gemi­ni), z któ­re­go pozor­nie wyla­tu­ją meteory.

Jak obser­wo­wać to zja­wi­sko? W tym roku trze­ba roz­po­cząć tuż po zmro­ku i pro­wa­dzić obser­wa­cje do pół­no­cy. Póź­niej w oglą­da­niu wido­wi­ska prze­szko­dzi nam Księ­życ, któ­ry poja­wi się nad wschod­nim hory­zon­tem. Gemi­ni­dy obser­wu­je­my, patrząc w stro­nę wscho­du wła­śnie. Gwiaz­do­zbiór Bliź­niąt przez cały czas będzie łatwo widocz­ny wyso­ko w tam­tej czę­ści nieba.