Historia budowy sieci
SpaceX zaczął budowę swojego systemu od wyniesienia dwóch prototypowych satelitów Tintin A i Tintin B 22 lutego 2018 roku. Był to dodatkowy ładunek regularnej misji wynoszącej hiszpańskiego satelitę szpiegowskiego Paz. Każdy z testowych ładunków ważył około 400 kg i został wyposażony w terminale do komunikacji w paśmie Ku ze stacjami naziemnymi.
Drugi lot testowy odbył się 24 maja 2019 r. W misji wyniesiono już 60 satelitów o konstrukcji zbliżonej do przyszłych operacyjnych ładunków. Każde urządzenie ważyło 227 kg. Satelity trafiły też na operacyjną dla tej konstelacji orbitę o inklinacji 53 stopni i wysokości 550 km.
Pierwszy operacyjny zestaw 60 satelitów (Starlink 1) został umieszczony na orbicie 11 listopada 2019 r. Operacyjne satelity różniły się od serii V0.9 posiadaniem urządzeń do komunikacji w paśmie Ka, zwiększoną liczbą generowanych wiązek i przepustowością. Masa satelity zwiększyła się o 33 kg do 260 kg w stosunku do testowej serii.
Do tej pory (stan na 31 marca 2020 r.) przeprowadzono 5 misji i w każdej z nich wyniesiono 60 satelitów wersji V1.0.
Obecny stan
Do tej pory wykonano 5 misji satelitów Starlink w operacyjnej wersji 1.0. Łącznie na orbicie umieszczono 300 takich ładunków.
Starlink L1 — 11 listopada 2019 r.
Starlink L2 — 7 stycznia 2020 r.
Starlink L3 — 29 stycznia 2020 r.
Starlink L4 — 17 lutego 2020 r.
Starlink L5 — 18 marca 2020 r.
Najbliższe plany
W kwietniu planowane jest przeprowadzenie 6. misji operacyjnej, w której wyniesionych zostanie kolejne 60 satelitów.
Firma SpaceX zapowiadała plany przeprowadzania aż dwóch startów z satelitami Starlink miesięcznie. Od początku roku przez trzy miesiące zostały przeprowadzone 4 loty. W planach na 2020 r. jest przeprowadzenie w sumie 24 misji.
Spis treści
- Wstęp
- Cel i funkcje sieci Starlink
- Budowa satelitów i ich wyposażenie
- Historia budowy sieci
- Jak obserwować satelity Starlink?
- Źródła