Gemi­ni­dy to jeden z naj­licz­niej­szych rojów mete­orów w całym roku. Nazwa tego roju pocho­dzi od gwiaz­do­zbio­ru bliź­niąt (Gemi­ni), gdzie znaj­du­je się tzw. radiant roju, czy­li punkt, z któ­re­go pozor­nie nad­la­tu­ją ​“spa­da­ją­ce gwiaz­dy”. Mak­si­mum aktyw­no­ści przy­pa­da w nocy z 13 na 14 grud­nia. Ze wzglę­du na jasny Księ­życ, któ­ry będzie prze­szka­dzał w obser­wa­cjach przez więk­szość cza­su, naj­le­piej będzie je zacząć w dru­giej poło­wie nocy. Naj­lep­sze warun­ki wystą­pią po godzi­nie 3 rano, gdy Księ­życ będzie chy­lił się ku zacho­do­wi. W cza­sie mak­si­mum notu­je się sto kil­ka­dzie­siąt zja­wisk na godzi­nę.

Co to jest mete­or?

Jest to zja­wi­sko wej­ścia w atmos­fe­rę ziem­ską mate­rii (mete­oro­idu) w posta­ci pyłu lub więk­sze­go cia­ła sta­łe­go. Świa­tło widocz­ne jako mete­or (“spa­da­ją­ca gwiaz­da”) to efekt ogrom­ne­go tar­cia, jakie­mu pod­da­wa­ny jest mete­oro­id w momen­cie wtar­gnię­cia w gęst­sze war­stwy atmos­fe­ry. Jeśli mete­oro­id prze­trwa i spad­nie na powierzch­nię zie­mi, nazy­wa­my go mete­ory­tem.

Jak obser­wo­wać?

Wystar­czy wybrać jakieś ciem­ne miej­sce z dala od świa­teł. Im dalej od domów, latar­ni, mia­sta, tym lepiej. Mete­ory będą poja­wiać się na całym nie­bie, ponie­waż ich pozor­ny punkt, skąd nad­la­tu­ją, będzie znaj­do­wał się wyso­ko nad naszy­mi gło­wa­mi. Wystar­czy patrzeć ​“w górę”. Do obser­wa­cji nie potrze­ba żad­nych przy­rzą­dów, wystar­czą nie­uzbro­jo­ne w żad­ną opty­kę oczy i dobra pogo­da.

by